Nie samym motocyklem żyje człowiek. W fotoprzeglądzie miesięcznym zobaczycie zdjęcia dokumentujące życie naszego regionu, ciekawe sytuacje, ludzi i miejsca.
To nowy cykl na MotoPodhale.info, choć pomysł już wykorzystywałem podczas pracy w Tygodniku Podhalańskim. Praktycznie nie ruszam się bez aparatu. Odwiedzam ciekawe miejsca, poznaję wielu ludzi, fotografuję. Czasami aż żal wrzucać te zdjęcia do „szuflady”. A może znajdą swoje miejsce właśnie tu? Zapraszam do oglądania.
Bale, bo tak nazywają się te białe „pakunki”, to zawinięta specjalną folią, sprasowana trawa. To jeden ze sposobów zabezpieczenia paszy na okres zimowy. Dla osób spoza Podhala to atrakcja turystyczna, ale pamiętajcie, żeby nie wchodzić na nie i nie dziurawić, bo dostanie się do środka powietrza powoduje bezpowrotne zniszczenie bala i złość okrutną u gazdy.
Okolice Ostrysza, wierchu pomiędzy Dzianiszem i Cichem. Zapach dosuszającego się siana i piękny widok na Tatry. Czy trzeba więcej do szczęścia? 🙂
Ołtarz kaplicy na Prędówce w Kościelisku. Koniecznie warto zajechać tu podczas zwiedzania Podhala. Więcej o kapliczce – tutaj.
Podczas spływu kajakowego po Dunajcu czas płynie jakoś wolniej. Prąd powoli pcha kajaki w dół rzeki i nawet wiosłować nie trzeba. Nie ważne, czy płyniesz przodem, czy tyłem. Liczy się tylko odpowiednie towarzystwo.
Patelnie w Chabówce, droga świetnie znana motocyklistom. Znajdujący się tuż przy drodze Kościół Rzymskokatolicki Pw. Św. Krzyża na Obidowej w Chabówce ma wyjątkowo ciekawą historię. Otóż pewien zamożny kupiec został tu kiedyś napadnięty przez zgraję zbójców. Co się dalej stało? Dowiecie się odwiedzając to piękne miejsce 🙂
W stolicy Podhala pojawiły się trzy wyjątkowe, metalowe owce. Ta na zdjęciu ukochała sobie podniebne wojaże i zaparkowała na nowotarskim lotnisku. Co porabiają pozostałe owce? Odwiedzimy je już wkrótce 🙂
Nowa zakopianka rośnie w siłę. Już za kilka tygodni kierowcy pojadą nowym kawałkiem. Do zakończenia prac jeszcze sporo zostało, ale z dnia na dzień widać postęp.
Na nowotarskim niebie pojawia się myśliwiec F16. Wojna? Nie! Ćwiczenia przed weekendowym piknikiem lotniczym. Potężny huk silnika odrzutowego wyciąga ludzi z domów, zakładów pracy i sklepów. Po kilku minutach treningów F16 odlatuje do Balic, skąd już jutro przyleci na oficjalne pokazy piknikowe.
Tatry oświetlone promieniami zachodzącego słońca. Gerlach, Batyżowiecki, Kaczy, Zmarzły, Kończysta…
Dziewięcioletni Jeremi ogląda pokazy lotnicze. Jak sam przyznaje, czasami ma problem, bo na Nowotarskim Pikniku Lotniczym jest tyle ciekawych rzeczy do robienia, że zdarza mu się przegapić jakiś fajny, podniebny pokaz.
Pikniku lotniczego ciąg dalszy. Dzieje się. Nie tylko F16 robi furorę. To, co na niebie wyrabia ekipa The Flying Bulls z Czech to jawna kpina z zasad fizyki. Niesamowite.
Dzień już o kilka minut krótszy od najdłuższego w roku, z którego cieszyliśmy się dwa tygodnie temu. Tak kolorowy zachód słońca często jest prognostykiem zmiany pogody. Czy podobnie będzie tym razem?
Wczorajszy zachód słońca jednak nie kłamał – pogoda zmieniła się w ciągu kilku godzin. Dopiero mieliśmy słońce i upały po trzydzieści kilka stopni, a dziś się trzeba było dokopać do cieplejszych polarów i przeciwdeszczówek.
Deszcz nie pada, ale ciężkie, ołowiane chmury wiszą nad głowami. W tej aranżacji Wierch Stefański wygląda zjawiskowo.
Hajstra, czyli czarny bocian, to wyjątkowo płochliwe zwierzę. Tym głównie różni się od swojego białego kuzyna. Przebywa i osiedla się tam, gdzie nie ma ludzi, stroni też od swoich towarzyszy, bo zazwyczaj przebywa sam lub w parze, nigdy na „sejmikach” bocianich. Gniazda buduje w ukryciu i znika jak tylko usłyszy niepokojący odgłos.
Kolejny dzień z przelotnymi deszczami i ulewami. Choć czasami zaświeci słońce. W sumie wygląda to tak, że przelotnie zaświeci słońce, a ciągle coś z nieba kapie.
Pod Giewontem tłumy, w podhalańskich termach nie inaczej. Za to na Słowacji względny spokój, tłoku nie ma. W Beszeniowej, która od lat słynie z gorących i leczniczych źródeł największy ruch przy wodnym barze. Najczęściej zamawiane są drinki, piwo i kultowa Kofola.
Tatry zniknęły. Chmury gęstnieją. Słychać dudnienie. Zaraz przyjdzie burza. Już nie pierwsza dziś. I pewnie nie ostatnia.
Magiczne miejsce – to tu rzeka Białka, która na terenie Tatr powstaje z połączenia płynącego z Morskiego Oka Rybiego Potoku i Białej Wody, łączy się ze słowackim Jaworowym Potokiem wypływającym z wysokości 1886 m n.p.m. z Żabiego Stawu Jaworowego. Gdzie to? A tu – Jurgów Podokólne.
Hidżab na głowie kobiety nie robi już takiego wrażenia na mieszkańcach Podhala, jak kiedyś. Z roku na rok przybywa turystów z Dalekiego Wschodu. Kiedyś zwiedzali głównie Zakopane, ale w tym roku można ich spotkać niemal wszędzie. W drodze na Litwinkę spotykam przemiłą rodzinę. Przyjechali z Dubaju. Szukają u nas spokoju i pięknych widoków. Twierdzą, że Polacy są fantastyczni, a ich rasizm objawia się tylko w internecie. Zauważają, że mamy wiele krzyży i bardzo podoba im się przywiązanie do religii. Lubią krowy bo przypominają im rodzime wielbłądy. Zapraszają do siebie 🙂 Uwielbiam takie spotkania…
Wietrzna pogoda przegoniła turystów wypoczywających nad Jeziorem Czorsztyńskim. Zostali tylko nieliczni, którzy za parawanami, osłonięci od wiatru, wygrzewają się w przebijających się promieniach słońca. Z tego spokoju korzysta kacza rodzinka, która wybrała się na wodny spacer.
Staroleśny Potok (słow. Veľký Studený potok) daje ochłodę w upalny dzień, a jego szum pozwala zapomnieć, że za plecami ciągnie chmara turystów pędzących Magistralą Tatrzańską z Siodełka (słow. Hrebienok) w Tatry Wysokie.
No właśnie, to o tych turystach wspominałem wcześniej. Ruch, jak na Krupówkach. Ale wystarczy wziąć do ręki mapę ze szlakami i po kilku chwilach można znaleźć ścieżkę, na której nie zobaczy się ani żywej duszy.
Niby wakacje, a tak jakoś pusto. Nawet na położonej plaży Zamajerz tłumów nie widać. Po ostatnich upałach poziom wody w zalewie widocznie opadł. Oczywiście nie ma jeszcze tragedii, zapasu jest jeszcze bardzo dużo.
Tatry Bielskie to najdalej na północ wysunięta część Tatr. Jadąc od strony Przełęczy Zdziarskiej na Zdziar szczyty są na wyciągnięcie ręki.
Za nami piękny, słoneczny dzień. Prawie miesiąc minął od najdłuższego dnia w roku i już zauważalnie godzina zachodu słońca się przesunęła – o prawie 20 minut wcześniej.
Te stragany w dole to miejsce dorocznego Festynu Brzegowskiego. W tym roku po godzinie 14 przyszły takie ulewy, że większość osób uciekła do domu. Jednak po 17 pogoda się poprawiła i zabawa zaczęła się od nowa. O deszczach przypomina tylko kawa z mlekiem płynąca w korycie Białki i mgiełki unoszące się nad okolicą.
Rojnik to popularna roślina ogrodowa, często spotykana na skalniakach i klombach. Można ją również spotkać dziko rosnącą w Tatrach. Jej nazwa po łacinie to „sempervivum” co oznacza „zawsze żywe”. Ma wiele odmian i każda z nich jest piękna 🙂
Na Podhalu znajdziecie tysiące kapliczek. Małe, duże, stare, nowe, drewniane, murowane… Warto zatrzymać się przy nich i zajrzeć do środka. Może akurat traficie na przechodnia, który opowie Wam ich historię? Niektóre z nich są niesamowicie ciekawe.
Szymek Ciągwa (w środku) wakacje spędza aktywnie. Wraz z kolegami z zespołu piłkarskiego Zawrat Bukowina Tatrzańska właśnie rozgrywa sparing z drużyną DAP Dębica. Nie jest łatwo, chłopcy z Dębicy to twardy przeciwnik.
Najłatwiej wywalić do wartkiego potoku. Szybko znika z oczu. Ze środowiska już nie tak szybko. Papierek po cukierku rozkłada się około 400 lat. Butelka PET prawie 1000. Opakowania szklane to prawie 4000 lat rozkładu. Warto o tym pomyśleć ciskając śmieciem w nurt.
Tym razem zachód słońca podziwiam w Beskidzie Wyspowym. Piękne okolice, oddalone o około 80 km od Podtatrza. Nie ma tu wprawdzie wysokich szczytów, ale okolica jest warta zwiedzenia.
To wyjątkowy weekend dla kibiców motorsportu. Właśnie odbywa się tu 11. Wyścig Górski Limanowa. Kibice odpowiednio zaopatrzeni już udają się na swoje miejsca, skąd bezpiecznie będą mogli oglądać pędzące po 250 km/h samochody i bolidy wyścigowe.
Górskiego ścigania ciąg dalszy. Paweł Rzadkosz, góral z Gliczarowa Górnego, koncentruje się przed startem. Jest jedynym Polakiem ścigającym się bolidem formuły w górskich samochodowych mistrzostwach Polski i Europy. Prędkości osiągane przez jego bolid przekraczają 250 km/h, a prawie sześciokilometrową trasę górską zawodnicy pokonują w niespełna dwie minuty.
Nadchodzi burza. Z gradobiciem, a może i trąbami powietrznymi. Zmiany klimatu odczuwamy każdego dnia. Kiedyś tak silne zjawiska były wyjątkową rzadkością, a dziś co kilka dni Regionalne Centrum Bezpieczeństwa w wysyłanych SMSach ostrzega, żeby pozostać w domach, bo wyjście grozi kalectwem lub śmiercią.
Na Sądlu, dzielnicy pomiędzy Leśnicą a Szaflarami, walnęło raz. Krótka ulewa, huk gromu i budynek stanął w ogniu. Stary, drewniany. Część mieszkalna i gospodarcza. Strażacy dogaszają i porządkują to, co zostało. A zostało niewiele 🙁
Jadę do pracy. Właśnie wyjechałem z jednej burzy, obok już błyska kolejna. Przez moment niebo przybiera niesamowite kolory. I ta pusta droga… Jak to mówi młodzież: „epickie”.
Daniel zwyczajny, z łaciny: „dama dama”, przygląda się młodzieży. A może młodzież przygląda się Danielowi?